Hoewel het niet direct één van mijn favoriete onderwerpen is om te fotograferen ben ik er van het weekend toch eens op uit getrokken om wat architectuur te fotograferen. Nu is architectuur fotografie voor mij redelijk nieuw (heb het eigenlijk gewoon nog nooit gedaan), maar volgens mij is het begrip architectuur erg breed, en zodoende komen -denk ik- veel gebouwen en andere bouwwerken hiervoor in aanmerking.
Na het pakken van mijn gevulde cameratas en statief (wat redelijk onmisbaar is) ben ik in de auto gestapt en ben ik wat rond gaan rijden. In eerste instantie ging ik al snel op zoek naar aparte gebouwen met die mooie -en soms vreemde- bouwstijlen.
Ik moet zeggen dat het vinden van bovenstaande gebouwen nog best lastig is. Na wat verschillende industrieterreinen af gereden te hebben was ik eigenlijk nog geen geslaagd object tegen gekomen wat mijn interesse had gewekt.
Onderweg naar een volgende poging kwam ik op een dijk een grote sluis tegen. Deze sluis heet de Prinses Beatrix Sluis bij Tull en ’t Waal. Ik moet bekennen dat ik best wel vaker langs deze sluis rijdt, maar dat ik eigenlijk nog nooit gestopt ben.
Nog niet eens denkend aan mijn poging om architectuur te fotograferen (dat verwachte ik niet bij een sluis) stopte ik om te kijken of ik hier wellicht andere leuke foto’s kon maken. Eenmaal uitgestapt en na wat rondkijken was mijn mening aardig bijgedraaid. Ik was verbaasd wat een mooi bouwwerk een sluis kan zijn, en hoeveel mooie ronde lijnen er in eigenlijk in deze sluis zitten.
Na mijn camera op het statief te hebben gezet ben ik wat verschillende foto’s gaan maken. Het was erg lekker weer, niet al te zonnig en een mooie blauwe lucht, waardoor ik met een lekkere lage ISO en redelijk snelle sluitertijden kon fotograferen. Al heb je deze bij niet bewegende gebouwen en een statief niet echt nodig.
Na de eerst foto’s gemaakt te hebben heb ik wat spannendere hoeken opgezocht om wat meer het ‘lijnenspel’ in beeld te krijgen. Zo ben ik bijvoorbeeld recht onder de sluis gaan staan en heb ik recht naar boven gefotografeerd.
Ook na het erop zetten van mijn 70-200mm kwam ik ineens weer hele andere lijnen tegen. Vanuit net weer een andere hoek zie je deze lijnen ineens te voorschijn komen waardoor je weer hele andere foto’s krijgt.
Na het thuiskomen en het bekijken van de geschoten foto’s was ik aardig tevreden over het resultaat. Uiteindelijk blijft architectuurfotografie voor mij een aparte vorm van fotografie, maar het is wel erg leuk om eens als afwisseling te doen.
 |
Over de auteur; Niels van der Perk Niels van der Perk is een gepassioneerd fotograaf. Hij houdt zich graag bezig met alles omtrent fotografie. Zijn voorkeuren binnen fotografie liggen bij portretfotografie, studiofotografie en foodfotografie. |
JEAN BUSSELEN FOTOGRAFIE 